ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ مَوْلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَأَنَّ الْكَافِرِينَ لَا مَوْلَىٰ لَهُمْ
അത് നിശ്ചയം അല്ലാഹു വിശ്വാസികളായവരുടെ രക്ഷകനായതുകൊണ്ടാണ്, നിശ്ചയം കാഫിറുകള്ക്കോ അവര്ക്ക് യാതൊരു രക്ഷകനുമില്ലതാനും.
വിശ്വാസികളുടെ സംരക്ഷകന് അദ്ദിക്ര് സമര്പ്പിക്കുന്ന 'വിശ്വാസിയായ' നാഥനാണ്. കാഫിറുകളുടേത് അദ്ദിക്റില് നിന്ന് മനുഷ്യരെ തടയുന്ന കാഫിറായ പിശാചുമാണ്. അപ്പോള് 2: 256 ല് പറഞ്ഞ അല്ലാഹുവിന്റെ പാശമായ അദ്ദിക്റിനെ മുറുകെപ്പിടിച്ച വിശ്വാസികള് ആരുടെയും സഹായം ആവശ്യമില്ലാത്തവണ്ണം ഐശ്വര്യവാന്മാരാണ്. പിശാചിനാവട്ടെ അല്ലാഹു നല്കിയതല്ലാതെ യാതൊരു കഴിവുമില്ലതന്നെ. എന്നാല് ഐഹികലോകത്ത് കാഫിറുകള്ക്ക് അവരുടെ പ്രവര്ത്തനങ്ങള് അലങ്കാരമാക്കി കാണിച്ചുകൊടുക്കുന്നതിനുള്ള കഴിവ് അല്ലാഹു പിശാചിന് നല്കിയിട്ടുണ്ടെന്നും, ജിന്നുകളിലും മനുഷ്യരിലും പിശാചുക്കളുണ്ടെന്നും 6: 112; 19: 83 സൂക്തങ്ങളില് വിശദീകരിച്ചി ട്ടുണ്ട്. 4: 158-159 ല് വിവരിച്ച പ്രകാരം പിശാച് മനുഷ്യരൂപം പൂണ്ട് മസീഹുദ്ദജ്ജാലായി വരികയും കപടവിശ്വാസികളും അവരുടെ അനുയായികളും അവനെ പ്രവാചകനായും റബ്ബായും സ്വീകരിക്കുന്നതുമാണ്. ഈസാ രണ്ടാമതുവന്ന് മസീഹുദ്ദജ്ജാലിനെ വധിക്കുന്നതോടുകൂടി അന്ന് ഇസ്ലാം അംഗീകരിക്കുന്ന പ്രവാചകന്റെ സമുദായത്തില് പെട്ട ഇതര ജനവിഭാഗങ്ങള് ഫുജ്ജാറുകളെ വധിക്കുന്നതും 4: 91; 5: 33; 9: 5, 123; 33: 60-61 സൂക്തങ്ങളുടെ കല്പന നടപ്പില് വരുത്തുന്നതുമാണ്. 8: 48; 31: 22; 38: 78, 82-83 വിശദീകരണം നോക്കുക.